یک دو روزی

یک دو روزی که دل در جهان بود غمت

قدر فرصت بدان  عمر شادی کم است

خنده بر لب اگر لحظه ای دل خوشی

گاهی از دست غم  ناله ای می کشی

از غم ها در گذر شادی هارا نگر

از غم ها گذر شادی  ها را نگر

اگر که در این جهان فرصتی بر هم دلان باشد

از این جهان بی گمان حاصل زندگی همان باشد

هر که در این رهگذار زمان یار هم زبان دارد

باید غنیمت بداند که از خوش دلی نشان دارد

شاید نباید در جهان این یک دم شادمان

بازیچه ها باشد نهان در گردش اسمان

بازیچه ها باشد نهان در گردش اسمان